ప్రతినాయకుడికి తెలియకుండా అతని
ఇంట్లోనే కథానాయకుడు చేరటం, బ్రహ్మానందం లాంటి విదూషకుడు అతనికి సాయం చేయటం
లేదా అతన్ని పట్టించబోయి తన్నులు తినటం, ప్రతినాయకుడికి ఎంత మందీ మార్బలం
ఉన్నా కథానాయకుడు ఒంటి చేత్తో అందర్నీ మట్టి కరిపించటం....ఈ తరహా
చిత్రాలెన్నో వచ్చాయి. కొత్తగా వచ్చిన రభస కూడా అదే 'దారం' పై వచ్చిందే.
కథ: తల్లి ఆశని నెరవేర్చటం కోసం ఊరి నుండి నగరానికి వెళ్ళిన కార్తిక్ (జూ. ఎన్ టి ఆర్) ఆ క్రమంలో అనుకోకుండా ఒక పెళ్ళి ఆగిపోవదానికీ, రెండు కుటుంబాలు విడిపోవడానికీ కారణమవుతాడు.తన ద్వారా జరిగిన తప్పుని ఎలా సరిదిద్దుకున్నాడు? తల్లి ఆశని నెరవేర్చాడా? లెదా? అన్నది కథాంశం.
విశ్లేషణ: నిజానికి ఇది చాలా పాత కథ. ఇలాంటి కథలతో, సన్నివేశాలతో రీళ్ళకు రీళ్ళరిగిపోయాయి. ఇప్పుడు రీళ్ళు లేవు కాబట్టి శాటిలైట్ విధానంలో మన మెదళ్ళూ, కళ్ళూ ఖరాబు చెయ్యాలని మళ్ళీ మళ్ళీ తీసి మన పైకి వదులుతున్నట్టున్నారు.
కథా పరంగా చూసినా, మరే విధంగా చూసినా చిత్రం పేరుకీ, చిత్రానికీ ఎలాంటి సంబంధం లేదు. కథానాయకుడు పెద్దగా రభస చేసిందేం లేదు. అయితే గియితే పోరాట సన్నివేశాల్లో తెలుగు సినిమా మార్కు రభస చూపించాడంతే!
ఇక నటనా పరంగా చూస్తే, జూ. ఎన్ టి ఆర్ ఎప్పట్లాగే చురుకుగా, సులువుగా చేసుకుపోయాడు.
ప్రణీత మెరుపు తీగలాగా వచ్చి వెళ్ళిపోతుంది, సమంత పాత్ర తిన్నగా ఉండదు. ఉండనీయదు. మిగతా వాళ్ళందరూ తమ తమ పాత్రలు చేసుకుపోయారు.
ముందే చెప్పుకున్నట్టు, కథే కాకుండా సన్నివేశాలు కూడా పాత మూసలోనే సా.....గిపోయాయి. ఒక 'సీ క్లాసు ప్రెక్షకుడు కూడా తర్వాత ఏం జరుగుతుందో చెప్పగలిగేలా ఉన్నాయి తప్ప ఆకట్టుకునే సన్నివేశం ఒక్కటీ లేదు.
రఘుబాబు బృందం, బ్రహ్మానందం, అలీలపై చిత్రించిన హాస్య సన్నివేశాలలో కొత్తదనం లేక నవ్వించలేకపోయాయి.
క్లైమాక్స్ ఐతే మిర్చి లాగే ఉంది. కానీ, ఆ చిత్రంలో ఉన్నంత ఉద్వేగభరితంగా లేదు.
ఇక సాంకేతిక బృందంలో అంతా ఏదో మొక్కుబడిగా పని చేసినట్టే అనిపిస్తుంది. దర్షకుడేఅ అందించిన మాటల్లో ఒకట్రెండు మినహా పెద్దగా చెప్పుకునేవేం లేవు. అదీ రభస పరిస్థితి.
